BIO

As orixes multiculturais de Darío Moreira reflicten unha ampla variedade de influencias nas súas composicións. Naceu en Buenos Aires no ano 1962, no seo dunha familia de emigrantes ítalo-arxentinos e luso-galaicos, que en 1964 retorna a Galicia. Creceu no pobo do Porriño, nunha casa de indianos rexentada pola súa avoa paterna. O rítmico son do tren, que atravesa o pobo polo centro, forma parte dos seus primeiros recordos sonoros. A súa nai, Lucía Moreira, natural da provincia de Santa Fe (Arxentina) transmitiulle a súa cultura a través da literatura, a gastronomía e a música. Desde neno tivo contacto co tango rioplatense e o folclore arxentino; aprendeu os paus xenéricos do flamenco e participo en diversas formacións de música popular.

Estudou Guitarra Clásica cos profesores Javier Fernández Oria, Uxío Maio e Tomás Camacho no Conservatorio Superior de Música de Vigo (Galicia), onde tivo a oportunidade de recibir clases maxistrais do mestre José Tomás, quen destacou a súa forza expresiva. Tamén participou con profesores e alumnos en sesións de jazz, aprendendo de forma autodidacta. Dentro do panorama da música folk, formou o grupo Na Lúa, xunto a Xosé Ramón Paz Antón, Pancho Álvarez, Antón Rodríguez e Ricardo Pereiro, realizando un copioso labor de arreglista e compositor sobre o repertorio de música tradicional de Galicia. Gravaron 5 discos e actuaron nos principais festivais de música folk, sendo un dos grupos galegos con maior proxección nos anos 80, e Premio de Critícaa Galega en 1989.

Ante a necesidade de superar as secuelas dunha fractura de mocidade no brazo esquerdo, comezou a utilizar de forma intuitiva unha técnica parecida ao dedillo renacentista, que consiste na pulsación alterna de xema e uña. Isto permitíalle realizar escalas e fraseos melódicos a gran velocidade, e tamén, aplicar este recurso na guitarra acústica e eléctrica, conseguindo o efecto da púa cos dedos. O encontro desta maneira de tocar en instrumentos de corda de diferentes épocas e culturas anímalle a profundar no estudo das músicas do mundo, aplicando técnicas de guitarra innovadoras nas súas composicións e desenvolvendo a capacidade de improvisación, a partir dunha linguaxe chea de recursos rítmicos, melódicos, harmónicos e tímbricos.